اندیشه و عاطفه در شعر شهریار

شهریار از شاعران بنام و تاثیر گذار ادب معاصر ایران است که محققان و سخن سنجان شعر او را از منظرهای مختلف بحث و بررسی کرده اند. اندیشه و عاطفه، ستون فقرات و هسته اصلی شعر او را تشکیل می دهد. شعر شهریار را بحق باید پذیرفت و اذعان کرد که بسان آینه ای دردها، مشکلات، دغدغه ها و امید و فضایل عصر و روزگار خود را منعکس می کند. و از این منظر، اندیشه تجلی یافته در شعر او از جنبه های مختلف قابل بحث و بررسی است. و منظور از اندیشه و عاطفه، نظریه و تئوریهای اصلی و احساسات کلی است که شهریار با استناد به پشتوانه فکری، عقیدتی و جهان بینی خود عرضه می دارد. و از این نظر، می توان انواع اندیشه مذکور در شعر او، در بخشهای مختلف اجتماعی، اخلاقی، عرفانی، سیاسی و دینی به وضوح دید که در این پژوهش با توصیف و تحلیل و ذکر شاهد مثال شعری نقل شده اند. و در بخش عاطفه، سهم اعظم پایان نامه از آن عواطف عاشقانه و غنایی است. که شهریار به صورت تجربی از درد فراق و انتظار و اشتیاق و با تعبیرهای زیبای شعری بدان اشاره کرده است و عروج از عشق مجاز به عشق عرفانی و الهی نیز در شعر او از عواطف پرکاربردی است که در این پژوهش به منصه بحث گذاشته شده و در ضمن به عواطف دیگر منعکس در شعر او نیز پرداخته است. هرچند این امر را باید پذیرفت که تفکیک دقیق بین اندیشه و عاطفه، امری سخت و دشوار و تعیین دقیق حد و مرز آن امری ست غیر ممکن، ولی به ناگزیر این تحقیق تا حد امکان به صورت جدا و مستقل بدین موضوع پرداخته است و اگر تداخل و اشتراکی در بین آن دو دیده می شود، امری بوده به ناگزیر و برخاسته از این تداخل و درهم رفتگی این دو مقوله. روش تحقیق در این پایان نامه به روش توصیفی، تحلیلی و مقایسه ای بوده و در تدوین آن از شیوه های فیش برداری، اسنادی و کتابخانه ای بهره جسته ایم.